W jakich sytuacjach można usprawiedliwić nieobecność w pracy?

Pracownik zobowiązany jest do świadczenia pracy zgodnie z ustalonym u pracodawcy porządkiem pracy.

W jakich sytuacjach można usprawiedliwić nieobecność w pracy?

Pracownik zobowiązany jest do świadczenia pracy zgodnie z ustalonym u pracodawcy porządkiem pracy. Zdarza się, że ze względu na szczególne okoliczności pracownik nie będzie mógł wykonywać pracy. Kodeks pracy oraz inne przepisy regulują sytuację, gdy taka nieobecność będzie w pełni usprawiedliwiona i nie będzie miała negatywnych skutków dla pracownika.

Przyczynami usprawiedliwiającymi nieobecność są zdarzenia i okoliczności określone przepisami prawa, które uniemożliwiają stawienie się pracownika do pracy lub jej świadczenie, ponadto wszelkie inne przypadki niemożności wykonywania pracy wskazane przez pracownika a uznane przez pracodawcę za usprawiedliwiające nieobecność w pracy.

Każdy pracodawca ma obowiązek zwolnić pracownika od wykonywania pracy, jeżeli tak wynika z Kodeksu pracy, aktów wykonawczych do Kodeksu pracy lub innych przepisów prawa. Obowiązkiem pracownika jest niezwłoczne zawiadomienie pracodawcy o przyczynie i przewidywanym terminie nieobecności. Jeśli w zakładzie pracy nie przewiduje się konkretnego sposobu zawiadomienia, pracownik może to zrobić w każdy powszechnie przyjęty sposób. Niemożność zawiadomienia może być usprawiedliwiona w przypadku, gdy pracownik jest obłożnie chory i nie ma możliwości zawiadomienia pracodawcy, z powodu braku osób które mogłyby tego dokonać lub zdarzył się inny przypadek losowy.

Do sytuacji uregulowanych w Kodeksie pracy, w których przysługuje zwolnienie od wykonywania pracy pracownikowi z zachowaniem prawa do wynagrodzenia należą:

    * zwolnienie na poszukiwanie pracy - (art. 37 Kp.),

    * zwolnienie na badanie lekarskie związane z ciążą - (art. 185 §2 Kp.),

    * zwolnienie na okresowe lub kontrolne badania – (art. 229 §2,3 Kp.),

    * zwolnienie na sprawowanie opieki nad dzieckiem w wieku do lat 14 - (art. 188 Kp.),

    * uczestnictwo w konsultacjach w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy – (art. 237 Kp.),

    * uczestnictwo w posiedzeniu komisji pojednawczej - (art. 257 Kp.).