Czy pracoholizm może być groźny?

Jedną z dziedzin, w której człowiek może się zrealizować, jest praca. Odnoszenie sukcesów zawodowych przynosi prawdziwą satysfakcję i niektórzy ludzie uzależniają się od tego uczucia. Pamiętajmy jednak, że pracoholizm to tak samo groźny nałóg jak np. alkoholizm.

Czy pracoholizm może być groźny?

Jedną z dziedzin, w której człowiek może się zrealizować, jest praca. Odnoszenie sukcesów zawodowych przynosi prawdziwą satysfakcję i niektórzy ludzie uzależniają się od tego uczucia. Pamiętajmy jednak, że pracoholizm to tak samo groźny nałóg jak np. alkoholizm.

Co skłania ludzi do całkowitego poświęcenia się pracy? Często jest to potrzeba akceptacji; jeśli inni nas postrzegają jako wspaniałych pracowników, to znaczy, że jesteśmy bardziej wartościowi. Jednak aby nie stracić tego uznania w oczach innych, pracoholik cały czas podejmuje się kolejnych zadań, aż w końcu nie ma zupełnie czasu na swoje prywatne życie. Takie życie pod presją czasu to nie tylko stres, ale również zagrożenie dla zdrowia (załamanie nerwowe, problemy z układem pokarmowym czy zawał serca), a nawet życia, nasz organizm bowiem nie jest w stanie funkcjonować bez przerwy na najwyższych obrotach.

Do tego dochodzą problemy natury społecznej. Pracoholicy zwykle nie są lubiani przez swoich współpracowników, którzy uważają ich za osoby aroganckie i niezdolne do pracy w grupie. Praca i kariera zawodowa jako główny, a nierzadko jedyny temat rozmów, to także powód pogorszenia się relacji prywatnych czy uczuciowych, zwłaszcza że zwykle dochodzi do tego brak zainteresowania kłopotami bliskich.

Pracoholizm może być dziedziczny. Jak wiadomo, w młodości naszym wzorem są rodzice; jeśli więc oni swoje życie i poczucie wartości budują na karierze zawodowej kosztem rodziny, nic dziwnego, że taki styl życia może się przenieść później na dzieci.

Kto jest pracoholikiem? Jeżeli ktoś pracuje 70 godzin tygodniowo, z pewnością powinien się zastanowić nad rolą pracy w swoim życiu. Pracoholizmem można jednak nazwać dopiero ten stan, kiedy człowiek nie potrafi się już zatrzymać i cały swój czas poświęca obowiązkom zawodowym, a podczas urlopu silnie odczuwa brak zajęć służbowych. Typowymi objawami są także depresja i agresja.

Jak większość „nałogowców”, tak i pracoholicy doczekali się swoich grup wsparcia i terapii grupowej. Spotkania i rozmowy z ludźmi, którzy borykają się z podobnym problemem, mogą stać się niezwykle pomocne w leczeniu z uzależnienia.