Jaki jest okres przedawnienia zobowiązań wobec PFRON?
 
Zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 20008 r. nr 14, poz. 92) – zwanej dalej ustawą - przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja Podatkowa (Dz.U. z 2005 r., nr 8, poz. 60) znajdują...

Zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 20008 r. nr 14, poz. 92) – zwanej dalej ustawą - przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja Podatkowa (Dz.U. z 2005 r., nr 8, poz. 60) znajdują odpowiednio zastosowanie do następujących wpłat należnych na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych:
wpłaty z tytułu nie osiągania właściwego wskaźnika zatrudniania osób niepełnosprawnych (zg. z art. 21 ust. 1 ustawy);
wpłaty z tytułu nie wydzielenia i nie zorganizowania w przypisanym terminie stanowiska pracy dla osoby, która w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej utraciła zdolność do pracy na dotychczasowym stanowisku (art. 23 ustawy);
wpłaty przez zakład pracy chronionej środków uzyskanych ze zwolnień z podatków oraz opłat, z wyjątkiem opłaty skarbowej i opłat o charakterze sanacyjnym w wysokości 10% (art. 31 ust. 3 pkt 1 ustawy );
wpłaty w przypadku niezgodnego z ustawą przeznaczenia środków funduszu rehabilitacji, a także niedotrzymanie terminu ich przekazania (art. 33 ust. 4a ustawy );
wpłaty niewykorzystanych według stanu na dzień likwidacji, upadłości lub utraty statusu zakładu pracy chronionej środków funduszu rehabilitacji (art. 33 ust. 7 ustawy);
wpłaty odpowiadającej kwocie wydatkowanej ze środków funduszu rehabilitacji na nabycie, wytworzenie lub ulepszenie środków trwałych w związku z modernizacją zakładu, utworzeniem lub przystosowaniem stanowisk pracy dla osób niepełnosprawnych, budową lub rozbudową bazy rehabilitacyjnej, wypoczynkowej i socjalnej oraz na zakup środków transportu - w części, która nie została pokryta odpisami amortyzacyjnymi, ustalonymi przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych na dzień zaistnienia następujących okoliczności: likwidacji, upadłości albo wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej prowadzonego przez pracodawcę zakładu pracy chronionej lub utraty statusu zakładu pracy chronionej (art. 33 ust. 7a ustawy).
Wpłaty na PFRON wymienione w zamkniętym katalogu zawartym w art. 49 ust. 1 ustawy są wpłatami o charakterze publicznoprawnym, do których stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej, również w zakresie przedawnienia.
Zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji Podatkowej zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. A zatem również w przypadku wymienionych w art. 49 ustawy o rehabilitacji (…) wpłat, upływ 5-letniego terminu licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin na dokonanie wpłaty, powoduje wygaśnięcie zobowiązania.
Bieg terminu przedawnienia może jednak zostać zakłócony okolicznościami powodującymi jego przerwanie lub zawieszenie. Różnica pomiędzy przerwaniem biegu przedawnienia a zawieszeniem polega na tym, że przy zawieszeniu pewnego czasu nie wlicza się do okresu przedawnienia, przy czym po zakończeniu okresu zawieszenia przedawnienie biegnie dalej. W przypadku natomiast zaistnienia okoliczności powodujących przerwanie biegu przedawnienia, po ich ustaniu przedawnienie biegnie na nowo. A zatem do okresu przedawnienia nie wlicza się czasu, który upłynął do chwili jego przerwania.
W wypadku przerwania biegu, pięcioletni termin przedawnienia zobowiązania podatkowego zaczyna biec od początku z chwilą ustania przyczyny powodującej przerwanie biegu.
Przerwanie biegu przedawnienia jest zatem swoistą instytucją modyfikującą okres przedawnienia poprzez jego przedłużenie, a tym samym ma wpływ na wydłużenie odpowiedzialności podatkowej. Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej okolicznościami powodującymi przerwanie biegu przedawnienia są: ogłoszenie upadłości oraz zastosowanie środka egzekucyjnego, o którym podatnik został zawiadomiony.
W tym miejscu należy tez zwrócić uwagę na to, że zobowiązania podatkowe zabezpieczone hipoteką lub zastawem skarbowym nie ulegają przedawnieniu, jednakże po upływie terminu przedawnienia zobowiązania te mogą być egzekwowane tylko z przedmiotu hipoteki lub zastawu.
 
Warszawa, dnia 4.04.2008 r.